Περιγραφή του αξιοθέατου
Το κυρίαρχο χαρακτηριστικό του σημερινού χιονοδρομικού κέντρου Ischgl είναι η εκκλησία του Αγίου Νικολάου. Η πρώτη αναφορά σε παρεκκλήσι αφιερωμένο στον ίδιο άγιο και που στέκεται στη θέση ενός σύγχρονου ναού βρίσκεται σε γραπτές πηγές το 1443. Το παρεκκλήσι χτίστηκε σε γοτθικό στιλ. Ξεχώριζε για το λεπτό καμπαναριό του με στενό κώνο. Σύμφωνα με τον χρονικό Christian Sangerl, ο πύργος της εκκλησίας ανεγέρθηκε το 1459. Μπορούμε να δούμε το καμπαναριό ακόμη και τώρα. Διατηρήθηκε το 1755-1757, όταν η παλιά εκκλησία αποσυναρμολογήθηκε και στη θέση του χτίστηκε η σημερινή μπαρόκ εκκλησία.
Ο ευρύχωρος ναός μετατράπηκε αμέσως σε ένα είδος πολιτιστικού κέντρου του χωριού Ischgl. Κάτω από αυτόν, άνοιξε ένα κυριακάτικο σχολείο, όπου όλοι διδάχτηκαν να διαβάζουν και να γράφουν. Πολλοί άνθρωποι συγκεντρώθηκαν για τη Λειτουργία σε αυτήν την εκκλησία. Όχι μόνο οι κάτοικοι του Ischgl ήρθαν εδώ, αλλά και όλα τα πλησιέστερα αγροκτήματα. Ο ναός είναι προς το παρόν ενεργός. Κάθε επισκέπτης του χιονοδρομικού κέντρου θεωρεί καθήκον του να επιθεωρήσει την εκκλησία από μέσα. Στο εσωτερικό της εκκλησίας του Αγίου Νικολάου, ο υπέροχος βωμός, κατασκευασμένος σε στυλ ροκοκό, και το εξαιρετικό καλούπι από γυψομάρμαρο του θόλου με τη μορφή ενός στολιδιού από συνυφασμένα κλαδιά, το οποίο αποκαταστάθηκε από τον αναστηλωτή Schwenniger το 1972-1973, είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακά. Το ιερό του ναού, το οποίο οι προσκυνητές εξακολουθούν να έρχονται να προσκυνήσουν, είναι μέρος του χεριού του Αγίου Στεφάνου. Αυτό το λείψανο εμφανίστηκε εδώ το 1794. Σύμφωνα με τον τοπικό μύθο, ένας από τους κατοίκους του Ischgl, ο οποίος ήταν μέρος του γαλλικού στρατού, ήταν στο Άιφελ και εκεί μπόρεσε να πάρει ένα σωματίδιο από τα λείψανα του Αγίου Στεφάνου. Όπως ήταν φυσικό, τους πήγε στην εκκλησία στη γενέτειρά του.
