Περιγραφή του αξιοθέατου
Στην ανατολική ακτή της Κεφαλονιάς, όχι μακριά από την πόλη της Σάμης, υπάρχει το καταπληκτικό Σπήλαιο Μελισσάνη και η γραφική υπόγεια λίμνη του. Αυτό το μέρος θεωρείται ένα από τα ομορφότερα φυσικά αξιοθέατα της Ελλάδας.
Το σπήλαιο αποτελείται από δύο ευρύχωρες αίθουσες, πλημμυρισμένες από νερό και μια νησίδα στο κέντρο. Η κατά προσέγγιση ηλικία της υποβρύχιας λίμνης είναι 20 χιλιάδες χρόνια και το μέγιστο βάθος της είναι 14 μ. Ο θόλος μιας από τις αίθουσες καταστράφηκε από σεισμό, χάρη στον οποίο μπορείτε τώρα να παρατηρήσετε ένα εκπληκτικό παιχνίδι χρωμάτων φωτός και νερού. Σε μια καθαρή ηλιόλουστη μέρα, οι ακτίνες του φωτός πέφτουν μέσα στο σπήλαιο και, διαπερνώντας το πάχος του κρυστάλλινου νερού, δημιουργούν μια εκπληκτική γκάμα χρωμάτων από το μπλε του ουρανού έως το βαθύ μπλε. Η δεύτερη αίθουσα είναι γεμάτη σταλακτίτες των πιο περίεργων σχημάτων και έχει τεχνητό φωτισμό (ειδικά για τους τουρίστες).
Ένα ενδιαφέρον χαρακτηριστικό της υπόγειας λίμνης είναι τα νερά της, ή μάλλον, ένα μείγμα γλυκού και θαλασσινού νερού. Ταυτόχρονα, το αλμυρό νερό εισέρχεται στη λίμνη από βάθος 30 μέτρων, αφού προηγουμένως είχε κάνει ένα μονοπάτι στα σπλάχνα της γης 14 χιλιόμετρα από τις Καταβοτρές (την απέναντι πλευρά του νησιού). Μόλις βρεθούν στη δεξαμενή στο ένα άκρο της και περάσουν από ολόκληρη τη λίμνη, τα νερά της θάλασσας, έχοντας κάνει έναν τεράστιο βρόχο, επιστρέφουν στην προέλευσή τους.
Σύμφωνα με τον τοπικό μύθο, στην αρχαιότητα, το σπήλαιο Μελισσάνη κατοικούνταν από νύμφες. Πιστεύεται ότι το σπήλαιο πήρε το όνομά του προς τιμήν ενός από αυτά. Ωστόσο, οι Έλληνες πάντα συνέδεαν τα πιο όμορφα και γραφικά μέρη με νύμφες. Πιθανότατα, το σπήλαιο χρησιμοποιήθηκε ως αρχαίο ιερό, καθώς η μοναξιά και η θεϊκή ομορφιά του δημιούργησαν μια ιδιαίτερη ατμόσφαιρα και το απαραίτητο περιβάλλον. Με την πάροδο του χρόνου, για πολλά, πολλά χρόνια, όλοι ξέχασαν αυτό το σπήλαιο και μόνο το 1951 ανακαλύφθηκε τυχαία. Κατά τη διάρκεια μιας εμπεριστατωμένης μελέτης, ανακαλύφθηκαν πολλά πολύτιμα αντικείμενα (ανάμεσά τους πήλινα ειδώλια του θεού Παν), τα οποία σήμερα φυλάσσονται στο Αρχαιολογικό Μουσείο του Αργοστολίου.
Το σπήλαιο άνοιξε για το κοινό το 1963 μετά την ολοκλήρωση των ερευνητικών εργασιών. Για τους τουρίστες, εξοπλίστηκε μια ειδική σήραγγα, στο τέλος της οποίας τα σκάφη περιμένουν για μια εκπληκτική βόλτα στον υπόγειο κόσμο της Μελισσάνης.
