Περιγραφή του αξιοθέατου
Το Εθνικό Θέατρο της Δημοκρατίας της Καρέλια είναι το Κρατικό Δραματικό Θέατρο στο Πετροζαβόντσκ. Αυτό είναι το μόνο φινλανδικό θέατρο στη Ρωσία όπου οι παραστάσεις ανεβαίνουν σε καρελιανή, ρωσική και φινλανδική γλώσσα. Το 1918 αυτό το κτίριο στέγαζε την έδρα της Ερυθράς Φρουράς, μετά το Θέατρο Triumph, και το 1965 το κτίριο ανακατασκευάστηκε, γεγονός που άλλαξε πολύ την όψη του θεάτρου. Μετά την ανακατασκευή το 2003, το κτίριο απέκτησε τη μοντέρνα όψη του.
Ο πρώτος θίασος του εθνικού θεάτρου άρχισε να λειτουργεί εδώ τον Μάρτιο του 1921. Διοργανώθηκε από Φιλανδούς μετανάστες από τις επαναστατικές τάξεις υπό την ηγεσία του Βίκτορ Λίντερ, πρώην σκηνοθέτη και ηθοποιού φινλανδικών θεάτρων. Το θεατρικό ρεπερτόριο αποτελούνταν από φινλανδικά έργα προεπαναστατικού δράματος. Η σκηνοθεσία της παράστασης "Στα χρόνια της στροφής", η οποία αντικατοπτρίζει την πραγματική ζωή του παραμεθόριου χωριού, απαιτούσε σημαντικές προσπάθειες από τους καλλιτέχνες.
Για τη διοργάνωση του Εθνικού Θεάτρου της Καρελίας, επιλέχθηκε ένας υποψήφιος στο πρόσωπο του Ράγκναρ Νιούστρεμ, διάσημου θεατρικού προσώπου και ποιητή εκείνης της εποχής. Οι πρώτοι ηθοποιοί του θεάτρου ήταν απόφοιτοι της σχολής Καρελιανών του Art Studio στην πόλη του Λένινγκραντ. Το καθήκον του εθνικού θεάτρου ήταν να εξοικειώσει τον πληθυσμό με το παγκόσμιο δράμα, εκπρόσωποι του οποίου ήταν οι: M. Gorky "Enemies", B. Lavrenev "Rift" και πολλοί άλλοι. Το φθινόπωρο του 1937, το θέατρο σταμάτησε τη δουλειά του υπό τα συνθήματα της πάλης ενάντια στον αστικό εθνικισμό. Η δραστηριότητα του θεάτρου αποκαταστάθηκε το 1940 μετά τη μετατροπή της Καρελιανής SSR σε Καρολο-Φινλανδική Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία.
Στα μεταπολεμικά χρόνια, το φινλανδικό θέατρο έγινε το κορυφαίο από όλα τα εθνικά θέατρα της πρώην ΕΣΣΔ, επειδή μόνο εκεί άρχισαν να χρησιμοποιούν ειδικά ακουστικά για ταυτόχρονη μετάφραση λέξεων στα ρωσικά. Όπως και πριν, οι περισσότερες παραγωγές αποτελούνταν από μεταφρασμένα σοβιετικά έργα. Τα έργα των A. Afinogenov, Y. Smuul, A. Korneichuk ανέβηκαν στα φινλανδικά. Από το 1968, οι Φινλανδοί σκηνοθέτες έλκονται από θεατρικές παραστάσεις. Διάσημοι σκηνοθέτες άρχισαν να συνεργάζονται με το θέατρο: ο Timo Ventola, η Kaisa Korhonen, ο Harri Liuksiala, οι οποίοι ανέβασαν κυρίως φινλανδικά έργα. Το 1982, το θέατρο έλαβε το Τάγμα της Φιλίας των Λαών με την ευκαιρία των 50 χρόνων από την ίδρυσή του.
Από το 1993 έως το 2003, ο κύριος σκηνοθέτης του θεάτρου ήταν ο τιμώμενος καλλιτέχνης της Λιθουανίας και καλλιτέχνης της Δημοκρατίας της Καρελίας Leonid Vladimirov. Το 1997, το στούντιο του Εθνικού Θεάτρου άνοιξε στο Κρατικό Ωδείο Πετροζαβόντσκ. Καλλιτεχνικός διευθυντής του στούντιο ήταν ο θεατρικός διευθυντής Arvid Zeland, ο οποίος εργάστηκε σε αυτή τη θέση μέχρι το 2004.
Όσον αφορά τα τελευταία πιο σημαντικά έργα του εθνικού θεάτρου, μπορούμε να σημειώσουμε: "Φθινόπωρο και Χειμώνας" βασισμένο στο έργο του L. Nuren, "Παίζοντας Στρίντμπεργκ" βασισμένο στο έργο του F. Dürrenmatt. Μερικοί από τους ηθοποιούς που συμμετείχαν στις παραστάσεις έλαβαν το δημοκρατικό βραβείο "Onega Mask" για την απόδοση των καλύτερων ρόλων κατά τη διάρκεια της θεατρικής περιόδου. Το έργο που ονομάζεται "Niskavuori", βασισμένο στο έργο του H. Vuolijoki, κέρδισε το ίδιο βραβείο μόνο για τον καλύτερο σκηνοθέτη Andrei Andreev.
Στις 24 Ιουνίου 2003, μετά από οκταετή ανακατασκευή, άνοιξε η Μεγάλη Σκηνή του θεάτρου, η οποία εξοπλίστηκε με τον πιο σύγχρονο εξοπλισμό ήχου και φωτισμού. Η μεγάλη σκηνή άνοιξε με την πρεμιέρα της παράστασης "Nummifars" βασισμένη στην κλασική κωμωδία του φινλανδικού δράματος "Nummi's Shoemakers" του Αλέξη Κιβή. Την περίοδο από το 2003 έως το 2004, εμφανίστηκαν νέες παραγωγές στο θέατρο: "Secret Date" σε σκηνοθεσία Oleg Nikolaenko, "Sakhalin's Wife" σε σκηνοθεσία Irina Zubzhitskaya, "Tartuffe" του Andrey Andreev. Η παραγωγή «Δημιουργία του Κόσμου. Τραγούδια ένα και δύο »αναγνωρίστηκε ως η καλύτερη παράσταση του Πέμπτου Διεθνούς Φεστιβάλ των Φινο-Ουγγρικών Θεάτρων στο Γιοσκάρ-Όλα. Η παραγωγή κέρδισε επίσης το Διεθνές Φεστιβάλ Ηλεκτρονικού Θεάτρου Big Candle.
