Περιγραφή του αξιοθέατου
Η μεσαιωνική Μπουχάρα ήταν μια μοναδική πόλη. Πρακτικά δεν υπήρχαν εγκλήματα εδώ, οπότε υπήρχαν μόνο δύο μπουντρούμια μέσα στα τείχη της πόλης. Το ένα - στο έδαφος της ακρόπολης Κιβωτού - προοριζόταν για εκείνους που δεν ήταν ικανοποιημένοι με την πολιτική του χαν, και το δεύτερο - ζιντάν - χρησιμοποιήθηκε για να περιέχει κοινούς θνητούς, για παράδειγμα, οι οποίοι απλώς δεν ήρθαν στην πρωινή προσευχή. Μια τέτοια απόκλιση από τους νόμους του Ισλάμ στη Μπουχάρα τιμωρήθηκε αυστηρά. Για να επισημανθούν οι παραβάτες των κανόνων, ένας ειδικός αξιωματούχος, συνοδευόμενος από έναν άνδρα οπλισμένο με μαστίγιο, στάλθηκε σε επιδρομή στα τζαμιά της πόλης από νωρίς το πρωί. Εάν κάποιος απουσίαζε από την υποχρεωτική πρωινή προσευχή, όπως ανέφερε ο ιμάμης, τότε ο υπάλληλος πήγε στο ένοχο σπίτι και ρώτησε για τους λόγους της συμπεριφοράς του. Αναγνωρίζοντας τον λόγο ως ασέβεια, ο αξιωματούχος επέβαλε τιμωρία - είτε μαστιγώσεις είτε φυλάκιση σε zindan.
Το Bukhara zindan χτίστηκε κοντά στις πύλες της πόλης του Shahristan. Είναι ένα κτίριο με παχούς τοίχους από τούβλα και ένα τοξωτό πέρασμα στο οποίο πρέπει να ανέβεις τις σκάλες. Το Zindan σχεδιάστηκε για μόνο 40 κρατούμενους. Δεν κράτησαν τους ανθρώπους εδώ και πολύ καιρό. Ο μέγιστος χρόνος που πέρασε ένας κρατούμενος σε αυτό το μπουντρούμι ήταν 15 ημέρες, λίγο πριν από τη δίκη του εμίρη, η οποία πραγματοποιήθηκε δύο φορές το μήνα με μεγάλο πλήθος ανθρώπων στην κεντρική πλατεία του Μπουχάρα.
Ορισμένοι εγκληματίες, κατηγορούμενοι για σοβαρά εγκλήματα, δεν άντεξαν αυτόν τον όρο στο zindan, αλλά πέθαναν σε ειδικούς λάκκους με δηλητηριώδεις σκορπιούς. Υπήρχαν επίσης θάλαμοι για οφειλέτες, ένας θάλαμος βασανιστηρίων και ένα υπόγειο μπουντρούμι βάθους πάνω από 6 μέτρα στο ζουντάν. Ο Ζιντάν έχει πλέον μετατραπεί σε μουσείο.