Περιγραφή του αξιοθέατου
Η βασιλική, που ανεγέρθηκε από τον Κωνσταντίνο, επέζησε από τις επιδρομές και τις ληστείες των βανδάλων του Genmerik, υπέστη σοβαρές ζημιές από τον σεισμό του 896 και πολλές πυρκαγιές. Κατά τη διάρκεια των αιώνων, έχει ξαναχτιστεί και αναπαλαιωθεί περισσότερες από μία φορές με τη συμμετοχή αρχιτεκτόνων όπως ο Giovanni di Stefano, ο Francesco Borromini και ο Alessandro Galilei, οι οποίοι ανοικοδόμησαν πλήρως την πρόσοψη το 1735.
Η Βασιλική του San Giovanni στο Laterano είναι μια ισχυρή αρχιτεκτονική δομή του μνημειακού κορινθιακού τάγματος. Το ελαφρώς προεξέχον κεντρικό κτήριο είναι διακοσμημένο με κάγκελο, που ζωντανεύει ολόκληρο τον καθεδρικό ναό, δίνοντάς του έντονο μπαρόκ χρώμα. Κολοσσιαία αγάλματα του Χριστού, του Ιωάννη του Βαπτιστή, του Ιωάννη του Ευαγγελιστή και των Δασκάλων της Εκκλησίας υψώνονται πάνω από το κάγκελο. Υπάρχουν πέντε είσοδοι στην εκκλησία με λότζες από πάνω τους. Η τελευταία είσοδος στα δεξιά είναι γνωστή ως Porta Santa (Ιερή Πύλη) και χρησιμοποιείται μόνο στις αργίες της εκκλησίας.
Το κύριο μέρος του καθεδρικού ναού χρονολογείται από το 1589, αλλά ορισμένες δομές έχουν επιβιώσει από την αρχαιότητα, για παράδειγμα, ο Βράχος του Άγιου Βασίλη (Ιερή Σκάλα), κατά μήκος του οποίου ο Χριστός ανέβηκε στην αυλή του Πιλάτου.
Το μεγαλοπρεπές εσωτερικό διαθέτει λατινικό σταυρό με πέντε κλίτη. Το πλούσιο ταβάνι υποτίθεται ότι ζωγραφίστηκε από τον Pirro Ligorio. Κατά μήκος των τειχών υπάρχουν αγάλματα Προφητών, Αγίων και Αποστόλων, φτιαγμένα σύμφωνα με σκίτσα του Μπορομίνι από τους μαθητές του τον 18ο αιώνα. Εκεί που ο κεντρικός ναός συναντά το διάδρομο είναι η καρδιά του γοτθικού καθεδρικού ναού, η σκηνή του Giovanni di Stefano. Ο παπικός βωμός περιέχει ένα πολύτιμο λείψανο - μια τραχιά ξύλινη σανίδα που χρησιμοποιήθηκε από τον Άγιο Πέτρο για να τελέσει τη λατρεία στις κατακόμβες.
