Περιγραφή του αξιοθέατου
Το Εθνικό Μουσείο της Σιγκαπούρης είναι η πιο πολύτιμη και εκτεταμένη συλλογή εκθεμάτων στην ιστορία του νησιού. Θεωρείται το παλαιότερο μουσείο της χώρας και ένα από τα τέσσερα που έχουν εθνική ιδιότητα.
Χτίστηκε το 1849 ως μία από τις υποδιαιρέσεις της βιβλιοθήκης του ινστιτούτου. Το 1887, για την επέτειο μισού αιώνα από τη βασιλεία της Βρετανίδας Βασίλισσας Βικτώριας, το μουσείο έλαβε ένα νέο κτίριο, στο οποίο βρίσκεται μέχρι σήμερα. Το κτίριο του Stanford Road σχεδιάστηκε στο νεο-παλλαδικό στιλ που ευνοήθηκε από τους Βρετανούς αρχιτέκτονες της Σιγκαπούρης. Το 2003 - 2006 το κτίριο επεκτάθηκε και ανακατασκευάστηκε. Η μοντέρνα κατασκευή από μέταλλο και γυαλί ενσωματώθηκε έξυπνα στο παλιό κομψό κτίριο του μουσείου. Αυτή η έξυπνη ανακαίνιση, διατηρώντας το αρχικό της στυλ, μετέτρεψε το κτίριο του μουσείου σε αρχιτεκτονική εικόνα της Σιγκαπούρης.
Και όμως, το κύριο πλεονέκτημά του είναι η έκθεση που μιλά για την ιστορία της Σιγκαπούρης από τον XIV αιώνα, συμπεριλαμβανομένης της βοήθειας σύγχρονων διαδραστικών ευκαιριών. Τέσσερις «Γκαλερί της Ζωής» παρουσιάζουν κοστούμια και είδη οικιακής χρήσης, φωτογραφίες και εφημερίδες που αναδημιουργούν μια εικόνα της ζωής του νησιού κατά τη διάρκεια των δεκαετιών.
Μεταξύ των σημαντικότερων τεχνουργημάτων του μουσείου είναι μια πέτρα της Σιγκαπούρης που χρονολογείται από τον 10ο έως τον 11ο αιώνα, με μια μη αποκρυπτογραφημένη επιγραφή, πιθανώς στα σανσκριτικά ή τα παλαιά Ιαβανέζικα. Ένα εξωτικό έκθεμα της συλλογής τεχνουργημάτων είναι τα χρυσά στολίδια του Ιερού Λόφου του νησιού της Ιάβα. Και η πιο ενδιαφέρουσα είναι η διαθήκη του Μαλαιστή παιδαγωγού και συγγραφέα του 19ου αιώνα Abdullah ibn Abdul-Qadir, συγγραφέα διάσημων ιστορικών και φιλοσοφικών έργων. Η συλλογή σημαντικών τεχνουργημάτων περιλαμβάνει μια πρώιμη φωτογραφία (δαγεροτυπία) της Σιγκαπούρης, ακουαρέλες του πρώτου Άγγλου αποίκου του νησιού, πορτρέτα Βρετανών αποικιακών ηγετών που επηρέασαν την ανάπτυξη της Σιγκαπούρης κ.λπ.
Μεταξύ των νέων τμημάτων του μουσείου είναι οι αίθουσες εθνικής κουζίνας και κινηματογράφου. Το μουσείο διοργανώνει κύρια μαθήματα για τις τέχνες των λαών της Σιγκαπούρης, για παράδειγμα, ζωγραφική σε πορσελάνη.