Περιγραφή του αξιοθέατου
Το Αιγυπτιακό Μουσείο στο Κάιρο είναι ένα από τα κύρια αποθετήρια της ιστορικής κληρονομιάς της Αιγύπτου και είναι πολύ δημοφιλές στους τουρίστες λόγω της κλίμακας και του εντυπωσιακού αριθμού εκθεμάτων του, που ξεπερνούν τις εκατόν είκοσι χιλιάδες μονάδες. Το κτίριο του μουσείου χτίστηκε το 1900 και η συλλογή του μουσείου άρχισε να συλλέγεται στη δεκαετία του '30 του 19ου αιώνα. Δημιουργήθηκε μια ειδική κυβερνητική οργάνωση, η οποία ανέλαβε τις λειτουργίες συλλογής και συντήρησης μοναδικών εκθεμάτων. Το μουσείο αποτελείται από εκατό ξεχωριστά δωμάτια που περιέχουν ευρήματα από την εποχή των Φαραώ, που βρέθηκαν κατά τη διάρκεια ανασκαφών σε όλη τη χώρα. Η χρονολογική σειρά εντοπίζεται στις εκθέσεις.
Ο πρώτος όροφος είναι γεμάτος με αγάλματα, διάφορα αγγεία, ταφόπλακες και άλλα μνημεία της αρχαίας ιστορίας. Ο δεύτερος όροφος είναι αφιερωμένος σε όλα τα ευρήματα, γλυπτά και κοσμήματα που σχετίζονται με τον τάφο του Τουταγχαμών και άλλους τάφους. Υπάρχει μια αίθουσα με ειδικό μικροκλίμα, όπου φυλάσσονται μούμιες που ανακαλύφθηκαν από αρχαιολόγους σε διαφορετικές χρονικές στιγμές.
Το μουσείο είναι μοναδικό παρουσία του παγκοσμίου φήμης επιχρυσωμένου θρόνου του Τουταγχαμών, στον οποίο υπάρχουν πολύτιμοι λίθοι και εικόνες του Φαραώ και της συζύγου του. Οι παλαιότερες γλυπτικές μονάδες βρίσκονται εδώ, οι οποίες χρονολογούνται από τρεις χιλιετίες της ύπαρξής τους. Τρεις σαρκοφάγοι από καθαρό χρυσό, με βάρος περίπου εκατό κιλά η κάθε μία, είναι απίστευτης αξίας. Χάρη σε άλλα εκθέματα, όπως το πουλί από τη Σακκάρα, μπορεί κανείς να φανταστεί πόσο βαθιά γνώση για τη ζωή είχαν οι αρχαίοι Αιγύπτιοι.
Δύο άτομα θεωρούνται οι ιδρυτές και ιδεολογικοί εμπνευστές του μουσείου. Ο πρώτος από αυτούς είναι ο ηγεμόνας της Αιγύπτου, Μοχάμεντ Άλι, ο οποίος με διάταγμα του απαγόρευσε την εξαγωγή αρχαιοτήτων εκτός της χώρας. Ο δεύτερος είναι ο Γάλλος Auguste Mariette, ο οποίος έγινε ο πρώτος διευθυντής του Μουσείου του Καΐρου και της Αιγυπτιακής Υπηρεσίας Αρχαιοτήτων. Αρχικά, το μουσείο καταλάμβανε τέσσερα δωμάτια στο σπίτι όπου εγκαταστάθηκε η Μαριέτ, στις όχθες του Νείλου. Και μόνο το 1902 αποφασίστηκε να χτιστεί ένα κτίριο για ένα μουσείο στο κέντρο του Καΐρου.
