Περιγραφή του αξιοθέατου
Κοντά στην οδό Πειραιώς βρίσκεται το Αρχαιολογικό Μουσείο Κεραμικών. Πρόκειται για ένα μικρό μουσείο στη λεγόμενη Εξωτερική Κεραμική (μία από τις συνοικίες της Αθήνας). Σε αυτήν την περιοχή στην αρχαιότητα υπήρχαν πολλά εργαστήρια που ασχολούνταν με την κατασκευή της περίφημης αττικής κεραμικής.
Το μουσείο χτίστηκε το 1937 από τον αρχιτέκτονα Ι. Ιωάννη. Τα κεφάλαια για την κατασκευή διατέθηκαν από τον επιχειρηματία και φιλάνθρωπο Gustav Oberländer. Το 1960, το μουσείο επεκτάθηκε με χρηματοδότηση από τους αδελφούς Boehringer.
Από αρχιτεκτονικής άποψης, το κτίριο του μουσείου είναι αρκετά απλό: 4 αίθουσες εκθέσεων πλαισιώνουν την αυλή, η οποία στεγάζει άνετα έναν μικρό κήπο με ελιές και θάμνους δάφνης. Εξωτερικά, το κτίριο περιβάλλεται από μια καλυμμένη στοά. Γλυπτά εκτίθενται στην πρώτη αίθουσα και αίθριο. Το κύριο έκθεμα του αιθρίου περιλαμβάνει ένα μαρμάρινο άγαλμα ενός ταύρου από τον τάφο του Διονυσίου (το πρωτότυπο βρίσκεται στο μουσείο και ένα αντίγραφο είναι εγκατεστημένο στην αρχική θέση), 340 π. Χ. Τα τρία υπόλοιπα δωμάτια περιέχουν μια εντυπωσιακή συλλογή από αρχαία ελληνικά κεραμικά. Μπορείτε επίσης να δείτε κοσμήματα και είδη οικιακής χρήσης εκείνης της εποχής. Τα πιο διάσημα εκθέματα περιλαμβάνουν επίσης έναν αμφορέα της πρώιμης γεωμετρικής περιόδου (χαρακτηριστικό στυλ για την ελληνική ζωγραφική αγγείων από το 900-700 π. Χ.), περίπου 860-840. ΠΡΟ ΧΡΙΣΤΟΥ. Αξιοσημείωτο είναι επίσης το μελανόμορφο λεύθιο (αρχαίο ελληνικό βάζο με στενό λαιμό σε μικρό πόδι, προοριζόμενο για την αποθήκευση ελαιολάδου) του αγγειογράφου Amasis 550-540. Π. Χ., το σώμα του αγγείου είναι διακοσμημένο με φιγούρα του Διονύσου και δύο σατύρους.
Στο μουσείο μπορείτε να δείτε ένα άγαλμα μαρμάρινης σφίγγας, η έκθεση αυτή χρονολογείται από το 550-540. ΠΡΟ ΧΡΙΣΤΟΥ. Μπορεί κανείς να διακρίνει την ερυθρόμορφη υδρία (ένα αρχαίο ελληνικό κεραμικό αγγείο για το νερό, που χρησιμοποιείται επίσης για ρίψη κλήρων κατά την ψηφοφορία και ως δοχείο για τις στάχτες των νεκρών), χρονολογείται στο 430 π. Χ. Ενδιαφέρον παρουσιάζουν επίσης ο Αμφιτρίτης Ναΐσκ με μαρμάρινο ανάγλυφο και η εικόνα του και το μαρμάρινο Ναϊσκ του Δεξιλέα, αμφότερα το 430-420 μ. Χ. ΠΡΟ ΧΡΙΣΤΟΥ.
Η συλλογή των τεχνουργημάτων που παρουσιάζονται στο μουσείο είναι αρκετά εκτεταμένη και δίνει μια πλήρη εικόνα της ικανότητας των αρχαίων Ελλήνων.
