Περιγραφή του αξιοθέατου
Η Εκκλησία της Μεσιτείας έχει πλούσια ιστορία και όχι λιγότερο ταραγμένη μοίρα. Στη θέση όπου βρίσκεται αυτή η εκκλησία, έχουν ήδη εντοπιστεί αρκετοί ναοί. Έτσι, ένα από αυτά ανεγέρθηκε το 1685 κοντά στα λείψανα της Αρμενικής Εκκλησίας της Γεννήσεως της Θεοτόκου που κάηκε το 1651. Τον 18ο αιώνα, η ξύλινη εκκλησία διαλύθηκε και στη θέση της χτίστηκε μια νέα, από πέτρα. Το έργο του ναού αναπτύχθηκε από τον αρχιτέκτονα I. Grigorovich-Barsky. Η ακριβής ημερομηνία κατασκευής είναι άγνωστη - ορισμένοι ερευνητές προτιμούν το 1772, άλλοι - 1766, και οι δύο ημερομηνίες, εκπληκτικά, είναι τεκμηριωμένες. Ο ναός υπέστη σοβαρές ζημιές από τη μεγάλη πυρκαγιά του 1811, επομένως, κατά την αποκατάσταση, ο θόλος του, κατασκευασμένος σε ουκρανικό μπαρόκ στιλ, αντικαταστάθηκε από έναν θόλο στο στυλ κλασικισμού. Επίσης, ο ναός έπαψε να χωρίζεται σε άνω και κάτω, οι σκάλες στις βεράντες αφαιρέθηκαν. Η διακόσμηση του ναού αποκαταστάθηκε μόνο εν μέρει. Το 1824, πραγματοποιήθηκε άλλη ανακατασκευή, στο πλαίσιο της οποίας ανεγέρθηκε μια νέα ζεστή εκκλησία από τη δυτική πρόσοψη.
Κατά τα σοβιετικά χρόνια, η Εκκλησία της Μεσιτείας χρησιμοποιήθηκε με διαφορετικούς τρόπους. Στην αρχή υπήρχε ένα περιφερειακό αρχείο και το 1946 η ζεστή εκκλησία παραδόθηκε στην ορθόδοξη κοινότητα. Μετά την ανακαίνιση το 1946-1948, ολόκληρη η εκκλησία μεταφέρθηκε στην Ορθόδοξη κοινότητα. Κατά τη μεγάλη ανακατασκευή το 1950, οι θόλοι και οι στέγες άλλαξαν αισθητά, τα γείσα και το υπόγειο αποκαταστάθηκαν. Από το 1969, ο ναός νοικιάστηκε από την ουκρανική κοινωνία για την προστασία των ιστορικών μνημείων - υπήρχαν αποθήκες και εργαστήριο παραγωγής. Μετά από αυτό, η Εκκλησία της Μεσιτείας αποκαταστάθηκε αρκετές φορές και η αποκατάσταση της δεκαετίας του '70 πραγματοποιήθηκε κυρίως με βάση ιστορικά έγγραφα. Σήμερα είναι μια λειτουργική εκκλησία που ανήκει στην κοινότητα του Πατριαρχείου Κιέβου.