Περιγραφή του αξιοθέατου
Museum Ship Η Μεγάλη Βρετανία ήταν κάποτε ένα υπερωκεάνιο που ταξίδευε μεταξύ Νέας Υόρκης και Μπρίστολ. Αυτό το βαπόρι επιβατών είναι ένα από τα πιο τέλεια για την εποχή του. Το έργο του δημιουργήθηκε από τον Isambard Kingdom Brunel, έναν ταλαντούχο μηχανικό, τον συγγραφέα της περίφημης κρεμαστής γέφυρας στο Μπρίστολ. Εκείνη την εποχή υπήρχαν ατμόπλοια με μεταλλική γάστρα, υπήρχαν επίσης ατμόπλοια με βιδωτή μηχανή - η "Μεγάλη Βρετανία" ήταν η πρώτη που είχε και τα δύο. Αυτό είναι το πρώτο μεταλλικό ατμόπλοιο που πέρασε τον ωκεανό - το 1845 της πήρε μόνο 14 ημέρες.
Η «Μεγάλη Βρετανία» ξεκίνησε το 1843 στα ναυπηγεία του Μπρίστολ. Οι Βρετανοί ναυπηγοί εκείνη την εποχή εκτιμούσαν όλα τα πλεονεκτήματα του μεταλλικού σκάφους του πλοίου - δεν φοβόταν τη σήψη ή τα βαρετά ξύλου, το κύτος ήταν ελαφρύτερο και πιο ευέλικτο. Επιπλέον, το ξύλο στη Βρετανία γινόταν όλο και πιο ακριβό, ενώ το μέταλλο, αντίθετα, φθηνότερα. Ο πρίγκιπας Αλβέρτος ήταν παρών στην τελετουργική εκτόξευση του πλοίου.
Τα δύο πάνω καταστρώματα του πλοίου ήταν επιβατικά, το κάτω ήταν φορτίο. Το μήκος του πλοίου είναι 98 μέτρα, το εκτόπισμα είναι 3400 τόνοι.
Το ατμόπλοιο έκανε πολλά ταξίδια στη Νέα Υόρκη, αλλά κάθε ταξίδι συνοδεύτηκε από μια σειρά βλαβών. Το 1846, λόγω σφάλματος πλοήγησης, το πλοίο προσάραξε στα ανοικτά των ακτών της Ιρλανδίας. Η ναυτιλιακή εταιρεία υπέστη μεγάλες απώλειες και το πλοίο πουλήθηκε. Από το 1851, η «Μεγάλη Βρετανία» πραγματοποιούσε τακτικές πτήσεις προς την Αυστραλία, μεταφέροντας χιλιάδες και χιλιάδες μετανάστες στο πλοίο.
Στη συνέχεια υπηρέτησε ως πλωτή αποθήκη άνθρακα στα νησιά Φόκλαντ.
Το 1970, το πλοίο σε πλωτήρι επέστρεψε στο Μπρίστολ, όπου, μετά την αποκατάσταση, έγινε μουσείο. Το πλοίο βρίσκεται τώρα σε ξηρή αποβάθρα, στο επίπεδο της υδάτινης γραμμής, η γάστρα είναι καλυμμένη με γυαλί, κάτω από την οποία διατηρείται η ελάχιστη υγρασία για να αποφευχθεί περαιτέρω διάβρωση.
