Περιγραφή του αξιοθέατου
Η λέξη "azulesush" στην Πορτογαλία προήλθε από την αραβική γλώσσα και στη μετάφραση σημαίνει "γυαλισμένη πέτρα". Το παραδοσιακό πορτογαλικό κεραμίδι azulezos είναι ένα κεραμίδι από κεραμίδι, βαμμένο και βαμμένο και έχει τις περισσότερες φορές τετράγωνο σχήμα. Το κεραμίδι χρησιμοποιήθηκε για επένδυση τοίχων, τις ζεστές μέρες διατηρήθηκε δροσερό και το χειμώνα το σπίτι δεν ήταν υγρό.
Στη Λισαβόνα, στο ανατολικό τμήμα της, υπάρχει το Εθνικό Μουσείο Πλακιδίων-Azulesos, το οποίο παρουσιάζει την ιστορία και την εξέλιξη αυτής της μοναδικής τέχνης στην Πορτογαλία για πέντε αιώνες. Η συλλογή του μουσείου είναι η μόνη στον κόσμο. Το μουσείο βρίσκεται στο χώρο της Μονής Madre de Deus, που χτίστηκε από τη βασίλισσα Leonora, χήρα του βασιλιά Juan II. Ένας σεισμός το 1755 κατέστρεψε το μοναστήρι και αργότερα το κτίριο ανακατασκευάστηκε. Το κτίριο χτίστηκε αρχικά σε στυλ Manueline (πύλη εκκλησίας), και αργότερα προστέθηκαν στοιχεία Αναγέννησης και Μπαρόκ, καθιστώντας αυτό το κτίριο ένα από τα πιο υπέροχα κτίρια της πόλης. Το μοναστήρι έχει ένα όμορφο παρεκκλήσι με οροφή Mudejar. Η διακόσμηση του μοναστηριού έχει τόσο κεραμίδια αζουλέζους όσο και επιχρυσωμένα γλυπτά. Διάδρομοι, αίθρια, παρεκκλήσια και σκάλες είναι πλακάκια με πλακίδια αζουλέζου.
Η συλλογή του μουσείου περιέχει τα πιο σπάνια παραδείγματα ισπανικών και ολλανδικών πλακιδίων, καθώς και έργα διάσημων δασκάλων όπως οι Julio Bardash, Maria Keil, Julio Pomar, Manuel Cargaleiro, Cherubim Lapa. Το πιο εντυπωσιακό έκθεμα του μουσείου είναι μια γαλανόλευκη σύνθεση 1300 πλακιδίων αζουλέσου, μήκους 23 μέτρων, που εμφανίζει ένα πανόραμα της Λισαβόνας το 1738 πριν από τον μεγάλο σεισμό. Επιπλέον, οι επισκέπτες μπορούν να δουν κεραμίδια του 15ου αιώνα, τα οποία, για παράδειγμα, χρησιμοποιήθηκαν για τους τοίχους του Βασιλικού Παλατιού στη Σίντρα.
