Περιγραφή του αξιοθέατου
Ο Ναός του phaφαιστου, γνωστός και ως Ηφαιστίων ή και νωρίτερα ως Θησείον, είναι ένας από τους καλύτερα διατηρημένους ναούς της εποχής της Κλασικής Ελλάδας. Αυτός ο κιονοκρατικός δωρικός ναός βρίσκεται στη βορειοδυτική πλευρά της αθηναϊκής αγοράς.
Ο ναός χτίστηκε το 449-415 π. Χ. προς τιμήν του θεού phaφαιστου (στην ελληνική μυθολογία, ο θεός της φωτιάς, ο προστάτης της σιδηρουργίας και ο πιο ικανός σιδεράς). Η κατασκευή ξεκίνησε από τον Αθηναίο πολιτικό, ρήτορα και διοικητή Περικλή. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του, η Αθήνα έφτασε στον υψηλότερο βαθμό οικονομικής και πολιτιστικής ανάπτυξης, η περίοδος αυτή ονομάζεται επίσης "εποχή του Περικλή". Η κατασκευή του ναού κράτησε περισσότερα από 30 χρόνια, αφού μερικοί από τους εργάτες μεταφέρθηκαν στην κατασκευή του Παρθενώνα (447 π. Χ.). Ο αρχιτέκτονας αυτού του αριστουργήματος παρέμεινε άγνωστος.
Ο Ναός του phaφαιστου είναι χτισμένος από Πεντελικόν και Παριανό μάρμαρο. Η δομή έχει μήκος 31,776 μ., Πλάτος 13,708 μ. Και στηρίζεται σε 34 κίονες σε δωρικό ύφος, αν και οι ζωφόροι είναι ιωνικού ρυθμού. 18 από τις 68 μετόπες του ναού ήταν γλυπτικές, οι υπόλοιπες πιθανότατα ζωγραφισμένες. Στην ανατολική πλευρά του ναού, 10 μετόπες είχαν γλυπτές εικόνες από τα κατορθώματα του Ηρακλή. Άλλες 4 μετόπες στα παρακείμενα πλαϊνά αετώματα ήταν διακοσμημένες με σκηνές από τη ζωή του Θησέα.
Σύμφωνα με τη μαρτυρία του αρχαίου Έλληνα γεωγράφου και συγγραφέα Παυσανία, ο ναός στεγάζει χάλκινα αγάλματα της Αθηνάς και του phaφαιστου. Πιθανώς ο συγγραφέας αυτών των αγαλμάτων ήταν ο αρχαίος Έλληνας γλύπτης Αλκαμέν, ωστόσο, δεν υπάρχουν πειστικές αποδείξεις για αυτό.
Τον 3ο αιώνα π. Χ. δέντρα και θάμνοι (δάφνη, μυρτιά, ρόδι) φυτεύτηκαν γύρω από το ναό, σχηματίζοντας έτσι έναν μικρό κήπο.
Από τον 7ο αιώνα έως το 1834, στο Ναό βρισκόταν η Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία του Αγίου Γεωργίου.
Ο Ναός του phaφαιστου είναι αρχαιολογικός χώρος και τελεί υπό την προστασία του Ελληνικού Υπουργείου Πολιτισμού.
